κνωπός

κνωπός
κνώψ, κνωπός
Grammatical information: m.
Meaning: a wild animal, of snakes a. o. (Nic. Th.).
Derivatives: κνωπεύς ἄρκτος. ἔνιοι κνουπεύς (H.; cf. Boßhardt Die Nom. auf -ευς 85). Here also κυνοῦπες ἄρκτος (for -οι?). Μακεδόνες H. Further also κινώπετον `poisonous animal, snake'.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Not a cross of κνώδαλον and another word (κλώψ, κνίψ, σήψ). Acc. to Fick 3, 97 and Persson Beitr. 1, 139 to OWNo. (hnafa), pret. hnōf `cut off'. Wrong Baunack Phil. 70, 456f. With sec. vowel also prob. κινώπετον. The variant forms point to a Pre-Greek word. On sec. vowels in Pre-Greek Fur. 383f.
Page in Frisk: 1,888

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Κνώπος — Αρχαία πόλη και μικρός ποταμός της Βοιωτίας. Δεν έχουν εξακριβωθεί οι θέσεις τους …   Dictionary of Greek

  • κινώπετον — κινώπετον, τὸ (Α) 1. δηλητηριώδες ζώο 2. (ειδ.) φίδι. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < κνώψ, κνωπός «δηλητηριώδες ζώο. φίδι» σχηματίστηκε με ανάπτυξη τού φωνήεντος ι μεταξύ τών συμφώνων κν και εμφανίζει επίθημα ετον (πρβλ. μάσπ ετον, όρπ ετον)] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”